Hoewel er talloze rapporten (meestal anekdotisch) zijn over de mogelijke voordelen van microdosering, zijn kwantificeerbare experimentele gegevens over de effecten van microdosering op cognitie tot op heden onbelangrijk geweest. Dit betekent echter niet dat de praktijk niet kan worden ondersteund door echte wetenschap. Verschillende microdoseringsstudies in de afgelopen jaren hebben een belangrijke bijdrage geleverd aan wat we weten.
Huidig Microdoseringsonderzoek
James Fadiman voerde een van de eerste microdoseringsstudies uit en populariseerde het onderwerp in zijn boek The Psychedelic Explorer ' s Guide uit 2011.
Fadiman verzamelde rapporten van vooraanstaande psychonauten die in de loop van vijf jaar al experimenteerden met microdoseren. In zijn onderzoek, gepubliceerd in januari 2016, onthulde Fadiman dat sommigemensen waren in staat om met succes medicijnresistente angst en depressie te behandelen met extreem kleine doses psychedelische stoffen. Sommige van de respondenten noemden ook gunstige effecten op het werk, zoals verbeterde productiviteit en verbeterde creativiteit.
Dit was een lovenswaardige inspanning — onderzoek moet met iets beginnen-maar, zoals aangegeven in de titel van de studie zelf, "zonder goedkeuringen, controlegroepen, dubbele blinds, personeel of financiering", leek het meer op een toevallige enquête dan een echt wetenschappelijk onderzoek.
Twee jaar later publiceerde het Nordic Studies on Alcohol and Drugs journal een studie van de Universiteit van Bergen die gegevens presenteerde van interviews met 21 mensen die microdoseren beoefenden. Deelnemers rapporteerden positieve effecten voor het grootste deel,inclusief verbeterde creativiteit, bewustzijn en stemming. Sterker nog, de gerapporteerde effecten leken "verschillende symptomen te verzachten, vooral die geassocieerd met angst en depressie.”
Niet alle deelnemers hadden echter een positieve of nuttige ervaring. Sommigen meldden problemen met microdosering, en sommigen lieten het helemaal na een of twee keer te hebben geprobeerd.
De deelnemers aan de studie waren meestal in de dertig met stabiele banen en relaties en met enige eerdere ervaring met het nemen van psychedelische stoffen. En hoewel de resultaten zeer gunstig waren voor microdosering en verder onderzoek zeer aanmoedigden, benadrukten de onderzoekers dat de studie observationeel van aard was en daarom zijn ze nietgeneraliseerbaar.
Toen kwam de eerste gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde microdoseringsstudie, gepubliceerd door het Psychopharmacology journal. De studie bestond uit 48 volwassenen die drie microdoses LSD kregen en onderzochten de effecten op hun perceptie van tijd.
Onderzoekers registreerden de subjectieve effecten van het medicijn en voerden tests uit om de juiste perceptie van minuscule tijdsintervallen van de deelnemers te onderzoeken.
Hoewel LSD-microdoses geen significante effecten hadden op subjectieve bewustzijnselementen zoals perceptie, mentatie of concentratie, was er een constante overreproductie van temporele intervallen vanaf 2000 milliseconden en hoger. Daarom, terwijl microdoses van LSD meestal sub-perceptueel zijn, kan deze praktijk nog steedseen effect op de perceptie van tijd.
De volgende studie gepubliceerd in Psychopharmacology journal onderzocht de effecten van microdoseerde psilocybine op de mentale cognitie van gezonde volwassenen. Onderzoekers testten 38 vrijwilligers die deelnamen aan een microdoseringsbijeenkomst georganiseerd door de Dutch Psychedelic Society door probleemoplossende taken te presenteren die creatief denken vereisten, gevolgd door een standaard fluid intelligence-test, voor en na de toediening van microdoses.
De bevindingen toonden aan dat microdoses van psilocybine potentieel meestal de creativiteit verbetert, vooral in elementen als convergent en divergente denken, maar de algehele intelligentie niet verbetert.
Studies Worden Nog Beoordeeld
Dit zijn tot nu toe gepubliceerde microdoseringsstudies. Er zijn echter verschillendepreprints die eind 2018 zijn gepubliceerd. Preprints zijn wetenschappelijke essays in afwachting van formele peer review voordat ze formeel worden gepubliceerd. Preprints bieden een blik op toekomstige studie trends.
Een dergelijke preprint omvat twee onafhankelijke studies. De eerste studie documenteerde de rapporten van 98 deelnemers die microdoses Namen over een periode van zes weken.
In die studie werd de deelnemers gevraagd om verschillende psychologische functies dagelijks te beoordelen, zoals stemming, aandacht, welzijn, mystieke ervaringen en creativiteit. Een analyse van de gegevens toonde een algemene toename van alle metingen van psychologisch functioneren op dagen waarop deelnemers microdoseerden, met zeer weinig bewijs van resterende effecten op de volgende dag.
Deelnemers meldden ook dat ze minder depressief waren enstress, minder afgeleid, een verhoogde focus en een kleine toename van agitatie of negatieve emoties, die te wijten kunnen zijn aan een algehele toename van ervaren positieve en negatieve emoties in microdoseerperiodes.
De tweede studie diende om een beter begrip van de bovengenoemde bevindingen te verkrijgen, door reeds bestaande overtuigingen en verwachtingen met betrekking tot microdosering te onderzoeken. Deze studie bestond uit 263 nieuwe en ervaren microdoseerders, die allemaal geloofden dat microdoseren zou resulteren in significante en gevarieerde voordelen in tegenstelling tot de beperkte werkelijke resultaten zoals gerapporteerd door microdoseerders.
De tweede preprint beweert de eerste studie te zijn om microdosering van psychedelica en hun effecten op de geestelijke gezondheid te onderzoeken. Onderzoekers verzamelden gegevens van 909 microdosers, nu en in het verleden, diebenaderd via sociale media en online forums. Een enquête-analyse toonde aan dat respondenten lagere algemene scores hadden op indices van disfunctionele attitudes en negatieve emoties en hoger op wijsheid, ruimdenkendheid en creativiteit in vergelijking met een controlegroep die niet microdoseerde.
Huidige en toekomstige Studies over microdosering
Aanvullende microdoseringsstudies zijn aan de gang. Een unieke LSD-microdoseringsstudie die onlangs is uitgevoerd, maakt gebruik van een uniek zelfblind protocol om gegevens over een periode van een jaar te verzamelen van respondenten over de hele wereld. De studie verwelkomt iedereen, op voorwaarde dat ze hun eigen LSD kunnen leveren. Zodra de gegevens zijn verzameld, proberen onderzoekers een beter begrip te krijgen van microdosering in termen van verhoogd waargenomen welzijn en cognitief functioneren bij gezonde patiënten.onderwerpen, en of het al dan niet negatieve effecten zoals angst en depressie kan veroorzaken.
Een laatste studie, die nog moet komen, probeert de effecten van microdosering op stemming (depressie, angst en vitaliteit), cognitieve functies, creativiteit en algemeen welzijn te onderzoeken. Naast een gewone set van cognitieve taken in combinatie met stemming en welzijn vragenlijsten, zullen de deelnemers het oude Chinese spel van Go (een strategie bordspel) tegen een computer spelen om de effecten van microdosering op inzicht te beoordelen.
Conclusie
Het onderzoek naar microdosering is nog maar net begonnen, maar studies tonen veelbelovende resultaten aan met betrekking tot de veiligheid en werkzaamheid van psychedelica die worden toegediend onder een microdoseerprotocol. Met preprints worden herzien en aanvullende studies aan de gang en gepland,de nabije toekomst zal veel licht werpen op de wetenschap achter microdoseren.
Met enige inspanning van onderzoekers zullen we over een paar jaar een veel belangrijkere kennisbasis op dit gebied hebben. In de tussentijd heeft onderzoek tot nu toe de veelbelovende voordelen (en enkele negatieve effecten) van een goede microdosering aangetoond.
Anandamide: de THC van het menselijk lichaam
Microdoseren LSD
